Ας θυμηθούμε την επιτυχημένη κινηματογραφική ταινία του 1995, «ο Άγγλος που κατέβηκε ένα λόφο και ανέβηκε ένα βουνό», (http://www.imdb.com/title/tt0112966 , The Englishman Who Went Up a Hill But Came Down a Mountain ). Ένας χαρτογράφος στην Αγγλία του 1917, έχει την αποστολή να χαρτογραφήσει το Taff’s Well, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Cardiff, μέσω της διαθέσιμης τότε τεχνολογίας και αποφασίζει ότι το βουνό κάτω από το οποίο ζούσε η κοινωνία του Taff’s Well, ήταν λόφος, για λίγα μόνο μέτρα! Η μικρή κοινωνία αντιδρά, και αποφασίζει ότι θα ξανακάνει το λόφο, βουνό, με την εναπόθεση υλικών, παρ’ όλες τις αντιξοότητες. Στις τελευταίες σκηνές και μετά από πολλές περιπέτειες ο χαρτογράφος δείχνει με ευτυχία το επίσημο έγγραφο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας, όπου αναγνωρίζεται ότι το Taff’s Well, που πλέον έχει στον ορίζοντά του ένα μεγαλοπρεπές βουνό! Ακόμα και αν η ιστορία αυτή είναι στα πλαίσια του αστικού μύθου στη Μεγ. Βρετανία, η ιστορία της εικόνας, δεν είναι! Σύμφωνα με αυτή την ιστορία όμως, τρεις πολίτες βρήκαν (προφανώς εμπνευσμένοι από την ταινία) ότι η μέτρηση του λόφου δεν ήταν σωστή στο Mynydd Graig Goch στη Snowdonia της Ουαλίας και μετά από τις μετρήσεις τους, μετετράπη σε ένα, επίσης, μεγαλοπρεπές βουνό!
Όλα τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά της συλλογικής ανθρώπινης προσπάθειας για ένα κοινό σκοπό, χωρίς ξεκάθαρη επαγγελματική ή συμβατική σύνδεση, με ένα κοινό παρονομαστή, τη θέληση για την επίτευξη του στόχου. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αρχίζουμε να προσεγγίζουμε δειλά την έννοια του crowdsourcing.
