Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά την επίδραση που έχουν στο βαθμό υιοθέτησης επιχειρησιακών συστημάτων από τις Ελληνικές επιχειρήσεις μία σειρά από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες, καθώς επίσης και οι επιπτώσεις της πρόσφατης οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Οι κυριότερες κατηγορίες επιχειρησιακών συστημάτων είναι τα συστήματα Διαχείρισης Επιχειρησιακών Πόρων (ERP), Διαχείρισης Πελατειακών Σχέσεων (CRM) και Διαχείρισης Εφοδιαστικής Αλυσίδας (SCM). Η μελέτη μας έχει βασιστεί στη συλλογή δεδομένων από 370 Ελληνικές επιχειρήσεις διαφορετικών κλάδων, τόσο βιομηχανικών όσο και παροχής υπηρεσιών, σε μία ερευνητική συνεργασία του Πανεπιστημίου Αιγαίου, του ETH Ζυρίχης και της ICAP GROUP. Θεωρητικό της υπόβαθρο αποτελεί το Πλαίσιο Υιοθέτησης Τεχνολογικής Καινοτομίας ΤΟΕ framework, στο οποίο αναλύονται παράγοντες που αφορούν Τεχνολογία, Οργάνωση και Περιβάλλον μιας επιχείρησης.&#xD &#xA Οι παράγοντες που εξετάσθηκαν στη μελέτη αυτή ως ανεξάρτητες μεταβλητές (=όσον αφορά τις πιθανές επιδράσεις τους στον βαθμό υιοθέτησης επιχειρησιακών συστημάτων) είναι οι εξής: ι) Τεχνολογικοί: βαθμός ψηφιοποίησης της επιχείρησης. ιι) Οργανωτικοί: μέγεθος της επιχείρησης, ποσοστό του προσωπικού που διαθέτει τριτοβάθμια εκπαίδευση, ικανότητα ταχείας πραγματοποίησης από το προσωπικό πληροφορικής διασυνδέσεων εφαρμογών, ικανότητα συνεργασίας μεταξύ του προσωπικού ΤΠΕ και των χρηστών ΤΠΕ, ικανότητα συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών με τους προμηθευτές πληροφορικής, εναρμόνιση των σχεδίων/δράσεων πληροφορικής με το στρατηγικό σχεδιασμό της επιχείρησης και βαθμός ανάπτυξης ψηφιακών ικανοτήτων. ιιι) Περιβαλλοντικοί: ανταγωνισμός ως προς την τιμή, ανταγωνισμός ως προς άλλους άξονες, ο κλάδος που δραστηριοποιείται η επιχείρηση, και τέλος ο βαθμός μείωσης εσωτερικής ζήτησης από επιχειρήσεις και ατομικούς καταναλωτές κατά την περίοδο της κρίσης.&#xD &#xA Από την εκτίμηση μίας σειράς μοντέλων πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης (linear regression) προέκυψε ότι οι παράγοντες που επηρεάζουν τον βαθμό υιοθέτησης επιχειρησιακών συστημάτων είναι: η ύπαρξη σχεδίων/προγραμμάτων πληροφορικής που συνδέονται με τις στρατηγικές της επιχείρησης, η συνολική ψηφιακή ικανότητα, η ικανότητα ταχείας υλοποίησης διασύνδεσης εφαρμογών, η ικανότητα καλής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών με τους προμηθευτές ΤΠΕ, η ικανότητα καλής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ του προσωπικού ΤΠΕ και των υπόλοιπων χρηστών ΤΠΕ, ο βαθμός ψηφιοποίησης της επιχείρησης, το μέγεθος της επιχείρησης και ο ανταγωνισμός από άλλες επιχειρήσεις ως προς άλλους πέραν της τιμής παράγοντες.