Η υγειονομική και οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία του ιού Covid-19 οδήγησε τις κυβερνήσεις να λάβουν έκτακτα και παρατεταμένα μέτρα για τη μείωση της διασποράς της νόσου. Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι εφαρμογές μέτρων προστασίας από τον ιό ήταν αδιάκοπες, με βασικότερο την εξ αποστάσεως εργασία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Δεδομένης της αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων και την κατανομή τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, ο κάθε τοπικός φορέας εφάρμοσε τα υγειονομικά μέτρα της τηλεργασίας και της μείωσης της φυσικής επαφής μεταξύ των εργαζομένων και των πολιτών. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η εξέταση της επίδρασης της πανδημίας στις λειτουργίες και τις παροχές της τοπικής αυτοδιοίκησης του Δήμου Ιωαννιτών στο κοινό και της ιδιωτικής επιχείρησης ΑΠΣΙ ‘ΠΙΝΔΟΣ’, καθώς επίσης και ο εντοπισμός ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ των δυο φορέων. Ως εκ τούτου, εξετάζονται οι αλλαγές στις συνθήκες εργασίας με έμφαση στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών, ο χρόνος μετάβασης στις ψηφιακές παροχές και η κάλυψη των αναγκών των πολιτών. Τα αποτελέσματα που λήφθηκαν από πέντε συμμετέχοντες, εργαζομένους στην τοπική αυτοδιοίκηση του Δήμου Ιωαννιτών, και από τον προϊστάμενο του τμήματος Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΑΠΣΙ ‘’ΠΙΝΔΟΣ’’ υπέδειξαν την σημαντικότερη διαφορά μεταξύ των δυο κλάδων, πως ενώ η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση είχε ξεκινήσει πριν την έναρξη της πανδημίας για την ιδιωτική επιχείρηση, ο Δήμος Ιωαννιτών αναγκάστηκε να ωριμάσει ψηφιακά κατά τη διάρκεια αυτής και να επεκταθεί περαιτέρω για να καλύψει μεγαλύτερο φάσμα παροχών υπηρεσιών. Επομένως, ο ψηφιακός μετασχηματισμός των υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα προηγήθηκε της πανδημίας του Covid-19. Επιπρόσθετα, μια κύρια ομοιότητα είναι ότι και οι δυο φορείς θεωρούν πως με τη λήξη της πανδημίας η ανάγκη για τηλε-εργασία δεν θα υφίσταται, παρά μόνο σε περιπτώσεις όπου κρίνεται απαραίτητο. Τέλος, και οι δυο φορείς προέβησαν στις απαραίτητες ενέργειες λαμβάνοντας μέτρα για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που επέφερε η έναρξη της πανδημίας με βάση τις δυνατότητές τους.